Το καλοκαίρι του 1975 αξιώθηκα να μεταβώ για πρώτη φορά στο «Περιβόλι της Παναγίας», το Άγιον Όρος. Σ’ αυτή την επίσκεψη, παρά την επιθυμία μου, δεν αξιώθηκα να συναντήσω τον Γέροντα Παΐσιο, που τότε ασκήτευε στο Σταυρονικητιανό κελλί του Τιμίου […]
Ο όσιος Πορφύριος υπήρξε αυθεντικός άνθρωπος του Θεού. Δέχθηκε από παιδί τη θεία κλήση και ανταποκρίθηκε ελεύθερα σ' αυτήν με όλη την ψυχή και τη διάνοια και την καρδιά του. Πορεύθηκε δια βίου την ασφαλή τρίβο, την οποία βάδισαν όλοι οι αυθεντικοί ποιμένες της Εκκλησίας δια μέσου των αιώνων, ακολουθώντας «τοις ίχνεσι» του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, με αρρενωπό φρόνημα και αταλάντευτη σταθερότητα. Ως δια βίου ασκητής έτρεχε «ως ουκ αδήλως, ούτω πυκτεύων, ως ουκ αέρα δέρων, αλλ' υποπιάζων το σώμα και δουλαγωγών, μήπως άλλοις κηρύξας, αυτός αδόκιμος γένηται», και κατ' αυτό τον τρόπο, με τη χάρη του Θεού, αντιμαχόταν... Διαβάστε τη συνέχεια