Έλεγε η αμμά (μητέρα) Συγκλητική: «Αυτοί που προσέρχονται στον Θεό, έχουν στην αρχή πολύν αγώνα και κόπο, έπειτα όμως χαρά ανείπωτη. Όπως δηλαδή εκείνοι που θέλουν να ανάψουν φωτιά πρώτα καπνίζονται και δακρύζουν, έπειτα όμως πετυχαίνουν αυτό που θέλουν – και […]
Ένας αδελφός καθόταν μόνος του στη μονή των Μονιδίων και πάντοτε έλεγε στον Θεό αυτή την προσευχή: «Κύριε, δεν σε φοβάμαι, και γι' αυτό στείλε μου κεραυνό ή κάποια άλλη τιμωρία ή αρρώστια ή δαίμονα, για να έρθει έστω και έτσι σε φόβο η πωρωμένη μου ψυχή». Άλλοτε πάλι παρακαλούσε και έλεγε: «Γνωρίζω, Κύριε, ότι πολύ σου έφταιξα και είναι αμέτρητα τα αμαρτήματά μου. Γι' αυτό και δεν τολμώ να σου πω να με συγχωρήσεις. Αν όμως είναι δυνατό, για χάρη της ευσπλαχνίας σου, συγχώρησέ με. Αν αυτό δεν γίνεται, τιμώρησέ με εδώ και μη με στείλεις εκεί στην κόλαση.... Διαβάστε τη συνέχεια