Στην Στίκα της Βορείου Ηπείρου ζούσε ο Δήμος. Ήταν ένας καλός χριστιανός με απλοϊκή πίστη, χτίστης στο επάγγελμα. Μια νύχτα ονειρεύθηκε πως κάπου υπήρχε θαμμένος στην γη ένας ναός. Ξεσήκωσε λοιπόν όλους τους συμπατριώτες του, να πάρουν αξίνες και φτυάρια […]

Είχα ακούσει από έναν Κεφαλλονίτη – διηγείται ανώνυμος – όταν ήμουν 14 ετών το 1980 για τον Γέροντα Ιάκωβο. Μάλιστα, μου τον ζωγράφισε και σε σκίτσο κι έτσι είχα μια αμυδρή εικόνα στο μυαλό μου ότι στην Μονή του Οσίου […]

Το 1990 – διηγείται ο ιερομόναχος Βασίλειος Θεοδωρίδης από το Καρακαλληνό Κελλί του Αγίου Νικολάου – ήμουν στην Θάσο, εφημέριος στο χωριό Ποταμιά, και κάποτε με κάλεσε μια οικογένεια στο σπίτι της. Συζητήσαμε και μου είπε η κυρία του σπιτιού ότι ο […]

Έπειτα από μία ζωή εκπληκτικών ασκητικών αγώνων και αναλόγων πνευματικών καρπών, ο γέροντας Ιωσήφ ο Σπηλαιώτης πλησίασε στο τέλος του βίου του. Επιθυμούσε την κατάπαυση των κόπων και των πόνων του, και είχε εξοικειωθεί με το «φοβερώτατον του θανάτου μυστήριον», […]

Κατά την εορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου τιμάται ο αγιότερος άνθρωπος, η αγιότερη γυναίκα, η Παναγία μας. Η Παναγία μας έμεινε άφθορος στην ζωή, έμεινε άφθορος και στον θάνατο. Η γέννηση του Υιού της δεν έφθειρε την παρθενία της, η […]

Όταν, αδελφέ Λάζαρε (*) – μου διηγήθηκε ο μοναχός Άνθιμος Διονυσιάτης – ήμουν κελλάρης (μάγειρος) στην Καλαμαριά (Χαλκιδικής) το 1919 με τον οικονόμο Δωρόθεο και με παραοικονόμο τον Χρύσανθο, μία εποχή αρρώστησα από κρυολόγημα. Πιάστηκε όλο μου το σώμα. Μου […]

Μια φορά το 1988 – διηγείται ο π. Παύλος Τσουκνίδας – όταν ακόμη ήμουν λαϊκός, πήγα στον γέροντα Πορφύριο μαζί με έναν Ιερομόναχο. Αφού φθάσαμε, περιμέναμε υπομονετικά στην σειρά μας για να δούμε τον Γέροντα, επειδή είχε πολύ κόσμο. Ο […]

Κάποτε, ο Γέροντας Ιάκωβος καθόταν σ’ ένα σκαμνάκι και εμείς ολόγυρα στην αυλή, άλλος κατάχαμα, άλλος σε σκαμνί, ήταν καλοκαίρι· αισθανόμασταν μεγάλη αγάπη και μεταξύ μας, αλλά και οικειότητα με σεβασμό στο πρόσωπο του Γέροντα. Ο Γέροντας με τον ιδιαίτερο […]