Η Κυριακή της Πεντηκοστής είναι η τελευταία μεγάλη εορτή και η κατάληξη όλων των εορτών, για τον εξής λόγο: Ο άνθρωπος μέσα στον παράδεισο αμάρτησε και έχασε τη χάρη του Θεού. Και χρειάστηκε από εκείνη την ώρα να γίνει το όλο έργο δια μέσου των πατριαρχών της Παλαιάς Διαθήκης, των προφητών και έπειτα δια του ιδίου του Θεού, ο οποίος εσαρκώθη, έγινε άνθρωπος, κήρυξε, έπαθε, θανατώθηκε, ανέστη εκ νεκρών και έστειλε το Πανάγιο Πνεύμα. Και έτσι ξαναήλθε η χάρη.
Τώρα αυτό έγινε κατά έναν τρόπο απόλυτο, κατά έναν τρόπο ασφαλή. Διότι στον παράδεισο, μόλις θα παρέβαιναν την εντολή οι πρωτόπλαστοι, θα έχαναν αμέσως τη χάρη· όπως και το έκαναν και την έχασαν. Τώρα, επειδή ο καινούργιος άνθρωπος είναι ο ίδιος ο Χριστός, ο νέος Αδάμ, ο οποίος δεν πέφτει ποτέ, δεν αμαρτάνει ποτέ και είναι πάντοτε ο αγαπητός Υιός του Θεού, γι’ αυτό δεν χάνεται πλέον η χάρη. Σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να γίνει το κακό που έγινε εκεί στον παράδεισο, όπου χάθηκαν όλα με την παρακοή. Ο Χριστός είναι ο αγαπητός Υιός του Θεού, ο υπάκουος πάντοτε, αυτός που «εγένετο υπήκοος μέχρι θανάτου, θανάτου δε σταυρού» (Φιλιπ. 2:8).
Ωστόσο, η κατάληξη όλων, και της περασμένης Κυριακής της Πεντηκοστής, είναι η σημερινή Κυριακή, που η Εκκλησία όρισε να λέγεται Κυριακή των Αγίων Πάντων και να εορτάζουμε όλους τους αγίους. Διότι, όσο κι αν ο Θεός έδωσε το Πνεύμα το Άγιο, εάν το αποτέλεσμα δεν θα είναι η αγιότητα, ο αγιασμός των ανθρώπων – τούτο εστί θέλημα του Θεού, ο αγιασμός υμών (Α’ Θεσ. 4:3) – πάλι όλα μένουν στον αέρα.
Η Εκκλησία όρισε να εορτάζουμε σήμερα όλους τους αγίους, ακριβώς διότι θέλει να δείξει αυτό: Όντως ήρθε το Πνεύμα το Άγιο και όντως έκανε την εργασία που είχε να κάνει και αγίασε πλήθη ανθρώπων. Αγίασε βέβαια το Πνεύμα το Άγιο αυτούς οι οποίοι πίστεψαν, όπως ακριβώς ακούσαμε στην ευαγγελική περικοπή (Ματθ. 10:32-33,37-38· 19:27-30). Εκεί λέει ο Κύριος: «Και ος ου λαμβάνει τον σταυρόν αυτού και ακολουθεί οπίσω μου, ουκ έστι μου άξιος». Ή όπως αναφέρει άλλος ευαγγελιστής τα ίδια λόγια του Χριστού: «Ει τις έρχεται προς με και ου μισεί … έτι δε και την εαυτού ψυχήν, ου δύναταί μου μαθητής είναι» (Λουκ. 14:26). «Ένας που δεν απαρνήθηκε τον ίδιο τον εαυτό του και δεν μισεί και τον ίδιο τον εαυτό του, δεν μπορεί να είναι δικός μου άνθρωπος, δεν είναι άξιος για μαθητής μου». Δηλαδή, όλοι αυτοί που έγιναν άγιοι πίστεψαν έτσι στον Χριστό, ακολούθησαν έτσι τον Χριστό, απαρνήθηκαν τον εαυτό τους και δεν δίστασαν να δώσουν και τη ζωή τους. Και έτσι, τους έπιασε, αν επιτρέπεται να πούμε, η χάρη του Αγίου Πνεύματος, τους αγίασε, και είναι άγιοι της Εκκλησίας.
Η Εκκλησία λοιπόν δεν έβαλε τυχαία την Κυριακή αυτή ύστερα από όλες τις γιορτές, και δεν όρισε τυχαία να εορτάζουμε σήμερα όλους τους αγίους. Το έκανε για να πει με αυτό: Ιδού το έργο του Χριστού. Ιδού το έργο του Αγίου Πνεύματος. Ιδού αυτό το οποίο είχε στον νου του και στο σχέδιό του ο Θεός να κάνει. Το έκανε.
Πολλοί ήταν εκείνοι οι οποίοι πίστεψαν, πολλοί ήταν εκείνοι οι οποίοι δέχτηκαν τη χάρη του Αγίου Πνεύματος, υπάκουσαν στον Θεό, όπως και ο Κύριος, ακολούθησαν τον Κύριο και αγιάσθηκαν. Και έχουμε όλους τους αγίους. Δεν γιορτάζουμε όλους τους αγίους τόσο με την έννοια μήπως τυχόν κανένας θα ξεχαστεί – αν επιτρέπεται να το πούμε – και δεν θα γιορτάζεται – είναι και αυτό – αλλά κυρίως για τον λόγο που είπαμε.
Λέγαμε επίσης άλλα χρόνια ότι στην Παλαιά Διαθήκη βέβαια ενεργεί ο Θεός-Πατήρ, όμως τον Θεό-Πατέρα τον φανέρωσε ο Ιησούς Χριστός. Και με τον ερχομό του Αγίου Πνεύματος, το Άγιο Πνεύμα φανέρωσε τον Χριστό. Δηλαδή δεν μπορεί κανείς να γνωρίσει τον Θεό, παρά δια του Ιησού Χριστού. Ο αληθινός Θεός είναι ο Ιησούς Χριστός. Όποιος λέει ότι πιστεύει σε Θεό και δεν πιστεύει στον Ιησού Χριστό, όποιος δεν πιστεύει στον Θεό δια του Ιησού Χριστού, αυτός δεν πιστεύει σε Θεό, δεν πιστεύει σε τίποτε. Αυτά που πιστεύει είναι κατασκευάσματα ανθρώπινα. Ο Θεός είναι ένας και φανερώθηκε δια του Ιησού Χριστού, και γνωρίζουμε τον Θεό μόνο δια του Ιησού Χριστού. Έξω από τον Ιησού Χριστό δεν μπορούμε να γνωρίσουμε τον Θεό.
Αλλά και για τον Χριστό, όσο κι αν λέμε ότι ο Χριστός, ο Ιησούς Χριστός είναι ο Θεός, ιδέα δεν έχουμε, εάν δεν εργαστεί μέσα μας το Άγιο Πνεύμα. Το Άγιο Πνεύμα επομένως φανερώνει τον Χριστό. Ο Χριστός φανέρωσε τον Θεό-Πατέρα, το Άγιο Πνεύμα φανερώνει τον Χριστό και οι άγιοι φανερώνουν το Άγιο Πνεύμα. Η απόδειξη δηλαδή ότι όντως ήρθε το Άγιο Πνεύμα, ότι όντως υπάρχει το Άγιο Πνεύμα μέσα στην Εκκλησία, ότι όντως ενεργεί το Άγιο Πνεύμα στον κόσμο είναι οι άγιοι.
Από το βιβλίο: π. Συμεών Κραγιοπούλου, “Θέλεις να αγιάσεις;”, Φεβρουάριος, Πανόραμα Θεσσαλονίκης, 2023, σελ. 9.
