Λίγοι κατανοούσαν την πνευματική κατάσταση του γερω-Κώστα, αλλά και αυτοί όχι σε όλο το βάθος της· οι περισσότεροι πατέρες τον βοηθούσαν από συμπόνια, αλλά υπήρχαν δυστυχώς και ελάχιστοι που τον περιγελούσαν, τον περιφρονούσαν και τον ταλαιπωρούσαν για να γελούν μαζί του. Ένας από αυτούς είδε μία μέρα τον Κώστα να έρχεται στο μονοπάτι που περνούσε κάτω από το μπαλκόνι του. Γέμισε ένα κουβά με νερό και, όταν έφθασε από κάτω, άδειασε όλο το νερό επάνω του και φυσικά τον μούσκεψε ολόκληρο. Ο γερω-Κώστας συνέχισε ατάραχος τον δρόμο του σαν να μη είχε συμβή τίποτε και μάλιστα ούτε γύρισε να δη...
Διαβάστε περισσότερα...