Αποτελεί πανανθρώπινο φαινόμενο η αναζήτηση του Θεού και αδήριτη ψυχική ανάγκη η δίψα για γνώση και κοινωνία μαζί Του. Η αμαρτία και η άγνοια, όμως, του Θεού οδήγησαν τους ανθρώπους να πιστέψουν για θεούς πρόσωπα θνητά, άλογα ζώα και φαινόμενα […]
Η σημερινή ευαγγελική παραβολή (Λουκ. 14.16-24) μας μίλησε για ένα «δείπνον μέγα». Κάποιος έκανε δείπνο μεγάλο. Στρώνεται τραπέζι μεγάλο. Γιατί μεγάλο; Γιατί το προσφέρει ο Θεός. Η πρόσκληση άρα είναι ανέκφραστα τιμητική. Λοιπόν στρώνεται το τραπέζι ένα βράδυ, και όταν όλα είναι έτοιμα, ο οικοδεσπότης στέλνει τον δούλο του στους καλεσμένους, που έχουν από πριν γνώση και προειδοποίηση. Οι τρεις καλεσμένοι παραιτήθηκαν «από μιας», δια μιας και σαν από συμφώνου. Πρόβαλαν δικαιολογίες όχι αμαρτωλές, πρόβαλαν αγορές και γάμο. Όταν ο άνθρωπος απορρίπτει τη θεϊκή πρόσκληση, αυτοκαταστρέφεται. Ο καλός ουράνιος Πατέρας μάς καλεί σε ευωχία, χαρά, όχι σε χαρά επίπλαστη και... Διαβάστε τη συνέχεια

