Η τιμωρία του Αδάμ μέσα στον ζόφο και στην παραζάλη της εμπεριείχε και μιαν ηλιαχτίδα ελπίδας. Ο Ύψιστος απαγγέλλοντας στο δολοφόνο φίδι την ποινή του, προείπε: «Έχθρα θα βάλω μεταξύ σου και μεταξύ της γυναίκας και μεταξύ του σπέρματός σου […]

Η παράδοση της καρδιάς μας στο Χριστό δε σημαίνει πως όλα τελείωσαν. Ότι πετύχαμε ήδη την ηθική μας τελειοποίηση. Απλώς στρέψαμε τη ζωή μας και πήραμε την κατεύθυνση που οδηγεί στο Θεό. Αλλά αυτή η κατεύθυνση της πορείας δε σημαίνει […]

Οι μάρτυρες όταν πήγαιναν να μαρτυρήσουν, κανένας απ’ αυτούς δεν έβαζε όρους και δεν έβαζε όρια. Κανένας. Ήταν ο καθένας τελείως παραδομένος στον Θεό να επιτρέψει ο Θεός, ν’ αφήσει ο Θεός, να πάθει ο καθένας όσο ήθελε ο Θεός. […]

Λίγο καιρό μετά την ανακομιδή του οσίου Γεωργίου, μία κυρία από τη Θεσσαλονίκη πήγε για πρώτη φορά στο μοναστήρι μ’ ένα εκδρομικό λεωφορείο. Ευρισκόμενη μέσα στο Καθολικό αισθάνθηκε γύρω της μία έντονη, θαυμαστή ευωδία. Όσο πλησίαζε προς τη λάρνακα, που […]

Την αγάπη εγκωμίασαν πολλοί, αλλά το στέμμα της το τεχνούργησε ο Παύλος. Ο «Ύμνος της Αγάπης» που συνέθεσε (Α’ Κορ. κεφ. 13), αποτελεί ένα από τα λαμπρότερα διαμάντια της Γραφής. Καλύτερα, αποτελεί σύνολο πολυτίμων λίθων –των επί μέρους αγαπητικών αρετών […]

Το ότι κατακρίνουμε τι σημαίνει; Ότι θεωρούμε τον εαυτό μας μη σφάλλοντα σε οποιοδήποτε αμάρτημα. Γι’ αυτό λέει ο Κύριος: «Μη κρίνετε, ίνα μη κριθήτε… εν ω κρίματι κρίνετε, κριθήσεσθε» (Ματθ. 7:1). Είναι τόσο σοβαρή βέβαια η κατάκριση, παρ’ ότι […]

Ήταν κάποτε η Ελλάς ένα καθαρό έθνος, μια αμιγής χώρα, μια καθαρή φυλή, λαός χριστιανικός. Είναι το πρώτο έθνος που πίστεψε στον Κύριον ημών Ιησούν Χριστόν. Στη μικρή αυτή ευλογημένη γωνιά ιδρύθηκαν οι πρώτες Εκκλησίες, και όλοι ζούσαν σύμφωνα με […]

Καθώς ζούμε μέσα στην αναμπουμπούλα του κόσμου αυτού, δεν ξέρουμε τι θα γίνει τις επόμενες ημέρες, όχι τόσο με την έννοια ότι θα μας πουν να αρνηθούμε τον Χριστό, όσο να μη μας αφήσουν να είμαστε του Χριστού· να νομίσουμε […]