Ο Κύριος, με τις αναστάσεις νεκρών που επιτέλεσε, έδειξε ότι είναι κύριος του θανάτου. Στην διάρκεια της διδασκαλίας του ζήτησε την απάρνηση των γηίνων δεσμών, απέβαλε τις εσφαλμένες αντιλήψεις περί ενός Μεσσία εθνικού και όχι παγκοσμίου, υπέταξε τα δαιμόνια, νίκησε […]
«Ζακχαίε, σπεύσας κατάβηθι· σήμερον γαρ εν τω οίκω σου δει με μείναι» Ο Ζακχαίος, αν και αρχιτελώνης, επειδή ταπείνωσε τον εαυτό του αξιώθηκε να φιλοξενήσει τον Θεάνθρωπο Χριστό, να γίνει Απόστολος του Χριστού και να πεθάνει μαρτυρικά γι' αυτόν. Γι' αυτό δεν πρέπει να κατακρίνουμε κανέναν για τις αμαρτίες του αλλά να προσευχόμαστε γι' αυτόν και να θυμόμαστε την δική μας αμαρτωλότητα. Μας κάνει εντύπωση πως ο Χριστός στάθηκε, κοίταξε τον Ζακχαίο και τον αποκάλεσε με το όνομά του: «Ζακχαίε». Κάθε άνθρωπος έχει ένα όνομα, το οποίο λαμβάνει από την Εκκλησία στην βάπτισή του. Ο Θεός από την άλλη μεριά... Διαβάστε τη συνέχεια