Η γερόντισσα Ταξιαρχία από την Ιερά Μονή Παναγίας Γοργοεπηκόου των Ψαχνών Ευβοίας, διηγήθηκε:
– Ο πατέρας μου Στυλιανός Σκουτέλας το 1922 πιάστηκε αιχμάλωτος από τους Τούρκους. Η μητέρα μου με τέσσερα παιδιά ήρθε τότε στην Ελλάδα.
Οι Τούρκοι τους έβαζαν να βεβηλώσουν τα ιερά και όσια της πίστεώς μας, να πατήσουν και να ουρήσουν τις εικόνες. Όσους αρνούνταν τους έστελναν στην καρμανιόλα. Αλλά και όσους βεβήλωναν τις εικόνες πάλι τους θανάτωναν. Ανά είκοσι άτομα έστελναν κάθε φορά για εκτέλεση.
Ο πατέρας μου κινδύνεψε να θανατωθή επτά φορές. Προτίμησε τον θάνατο, παρά να υποκύψη στους εκβιασμούς των Τούρκων να βεβηλώση τις άγιες εικόνες. Έφθανε μέχρι την καρμανιόλα και πάντα την τελευταία στιγμή κάποιος του χάριζε την ζωή. Ήταν δίκαιος και πιστός άνθρωπος. Είχε πάντα στο στήθος του την Καινή Διαθήκη και ένα εικονάκι του αγίου Νικολάου, τα οποία ευλαβείτο πολύ.
Μετά από τριάμισι χρόνια αιχμαλωσίας και κινδύνων, με την βοήθεια του Χριστού και της Παναγίας, κατάφερε να έρθη στην Ελλάδα και βρήκε την οικογένειά του. Δόξα σοι, ο Θεός.
Τα τάματα πρέπει να εκπληρώνωνται
Μία ιερατική οικογένεια σ’ ένα χωριό της Τριπόλεως, κοντά στο μοναστήρι της πάνω Χρέπας, πήγαινε με το κάρρο στο χωράφι έχοντας και το μικρό κοριτσάκι τους μαζί. Στον δρόμο έπεσε η μικρή από το κάρρο, χτύπησε και έτρεχε αίμα από τα αυτιά της.
Οι γονείς φοβούμενοι μην πεθάνη έταξαν να την αφιερώσουν στο Μοναστήρι της Παναγίας στην πάνω Χρέπα, να γίνη μοναχή όταν μεγαλώση. Η κόρη τους έγινε καλά και όταν λίγο μεγάλωσε, χωρίς να ξέρη τίποτε για το τάμα των γονέων της έφυγε πριν ακόμη ενηλικιωθή και πήγε να μείνη στην πάνω Χρέπα. Οι γονείς της την ανεζήτησαν, την βρήκαν και την έφεραν στο σπίτι. Αυτή αρρώστησε. Τότε πάλι ανανέωσαν το τάμα τους και η κόρη τους, αφού έγινε καλά, ξαναέφυγε για το Μοναστήρι.
Παρ’ όλα αυτά την πήραν πάλι ξεχνώντας το τάμα τους. Τότε πάλι αρρώστησε και πλέον κατενόησαν ότι ο Θεός ζητά την εκπλήρωση του τάματος. Πλέον την άφησαν ελεύθερη να αφιερωθή στον Θεό και να υπηρετήση την Παναγία στο Μοναστήρι της.
Πράγματι έγινε μοναχή και Ηγουμένη αργότερα και πρόκοψε στην μοναχική ζωή. Είναι η ευλαβέστατη και οσίας μνήμης γερόντισσα Φιλοθέη που εκοιμήθη την ημέρα της αγίας Φιλοθέης.
Αιωνία της η μνήμη. Την ευχή της να έχουμε. Αμήν.
Από το βιβλίο: Ασκητές μέσα στον κόσμο, τ. Α’, Άγιον Όρος 2009, σελ. 339, 351.
