
Ο οσιότατος Γέροντας Διονύσιος Ιγνάτ, Ρουμάνος, Αγιορείτης ησυχαστής, υπήρξε πνευματικός πατέρας και καθοδηγός χιλιάδων ανθρώπων προς τον δρόμο της σωτηρίας. Εντυπωσιακή ήταν κατ’ αρχήν η εξωτερική του οσιακή μορφή, η απλότητα και η ταπείνωσή του, το ειρηνικό του καλογερικό χαμόγελο, γεμάτο ανυπόκριτη πνευματική αρχοντιά. Ήταν ένα σύμβολο του αγιορειτικού μοναχισμού, ένας από τους τελευταίους αθλητές της ερημικής παρατάξεως Κυρίου, ο οποίος επί 80 περίπου χρόνια στάθηκε σε ασυγκατάβατη πάλη στήθος προς στήθος με τις αόρατες δυνάμεις του δολοπλόκου δαίμονα, του οποίου τις παγίδες συνέτριψε.
Επίγεια πατρίδα του σεβαστού Γέροντα ήταν η παραδεισένια Μολδαβία, το βόρειο τμήμα της Ρουμανίας, το οποίο ονομάζεται από τους ίδιους τους Ρουμάνους “ο επίγειος παράδεισος του Θεού”. Και δεν έχουν άδικο, διότι είναι πράγματι εξαίσιος τόπος με όλα τα αγαθά του Θεού: γραφικότατα τοπία, άφθονα αρχαία μοναστήρια, ξεχωριστή και μοναδική σ’ όλο τον κόσμο ευλάβεια των κατοίκων. Αρκεί να αναφερθεί ότι η μεταξύ τους συνάντηση δεν γίνεται με τους γνωστούς χαιρετισμούς γεια σου, καλημέρα, καλησπέρα, αλλά με τον δοξολογικό χαιρετισμό του Θεού Παντοκράτορος: Laudaţs pe Domnul, δηλαδή Αινείτε τον Θεό.
Ο Γέροντας Διονύσιος ήταν ένας έμπειρος Πνευματικός, είχε πολλή διάκριση και ήταν γεμάτος από αρετές. Δεδομένου ότι έκανε μία σκληρή ζωή και ήταν εξ ολοκλήρου αφοσιωμένος στον Θεό, αξιώθηκε να λάβει πολλά πνευματικά χαρίσματα, δύο από τα οποία ήταν της διοράσεως και της προοράσεως. Πολλοί που κατέφευγαν στην πανοσιότητά του, είτε για εξομολόγηση, είτε για συμβουλή, είτε απλά για μία ευλογία, επέστρεφαν αλλαγμένοι και με την απόφαση να κάνουν μία εν Χριστώ αυστηρότερη ζωή.
Ήταν πολύ καταδεκτικός με πολλή απλότητα και χιούμορ. Ήταν ένας σύμβουλος και βοηθός των απανταχού της γης Ρουμάνων, αλλά και των Ελλήνων και άλλων. Σε όλους, όσοι πήγαιναν κοντά του, από οποιαδήποτε εθνικότητα, έδινε την ευλογία του και τους ενίσχυε πνευματικά.
Ζούσε βαθιά την διδασκαλία των αγίων Πατέρων και κρατούσε με περισσή ευλάβεια τις παραδόσεις της Εκκλησίας μας και της ορθόδοξης πίστεώς μας. Πάντοτε μιλούσε για τις επτά Οικουμενικές Συνόδους και εφάρμοζε με ακρίβεια τις αποφάσεις τους.
Στη Σκήτη του Προδρόμου ζει και ο μεγάλης ηλικίας Πνευματικός τής Σκήτης π. Ιουλιανός. Γεννήθηκε το 1926. Κατάγεται από την Βορόνα του νομού Μποτοσάνι και το 1956 μπήκε για να μονάσει στη Συχαστρία. Το 1977 ήλθε στη Σκήτη Λάκκου, όπου τότε ζούσαν μόνο τέσσερις πατέρες. Κατόπιν μετέβη στη Σκήτη του Προδρόμου, όπου διακόνησε με αυτοθυσία τους αδελφούς ως Πνευματικός και διακονητής κυρίως στους κήπους.
Αυτός ο όσιος Γέροντας είπε τα εξής για τον μακαριστό π. Διονύσιο: «Γνώρισα τον Γέροντα Διονύσιο εδώ στη Σκήτη μας. Ερχόταν συχνά και λειτουργούσαμε μαζί. Σε αυτόν είχα εξομολογηθεί πολλές φορές. Με είχε εντυπωσιάσει η ακρίβεια που είχε στα μοναχικά του καθήκοντα. Ακούραστος αγωνιστής σε όλα. Κρατούσε τις νηστείες του έτους χωρίς να υποχωρεί και να καταλύει με αρτύσιμα φαγητά. Μέχρι τα βαθιά του γεράματα συμμετείχε στις ακολουθίες, έψαλλε και λειτουργούσε. Μετά τις καθιερωμένες ακολουθίες δεχόταν τον κόσμο, με ένα χαρούμενο χαμόγελο και ειρηνικό πρόσωπο. Δίδασκε τους ανθρώπους με τη ζωή του και λιγότερο με τα λόγια του. Συχνά έλεγε ότι ο θάνατος είναι χαρά γι’ αυτούς που πιστεύουν ότι υπάρχει Παράδεισος. Πιστεύω ότι είναι στον Παράδεισο και σε καλή θέση. Είμαι περίπου 90 ετών. Χαίρομαι διότι ήλθε και για μένα ο καιρός να αναχωρήσω από αυτόν τον κόσμο. Με πολλή χαρά θα συναντηθώ μαζί του».
Η τελευταία επίσκεψη του Θεού ήλθε ειρηνικά την Τρίτη 28 Απριλίου 2004. Ο π. Διονύσιος άφησε την ψεύτικη ζωή, όπως την έλεγε, για να μεταβεί στην αιώνια και αληθινή, την οποία πόθησε από την παιδική του ηλικία.
Ο Θεός τον δόξασε και με αισθητό σημείο προς πίστωση της αγιότητάς του. Από τη στιγμή που κοιμήθηκε ο Παππούς μέχρι την ταφή του είχε απλωθεί μία δυνατή ευωδία.
Το Άγιον Όρος γαλούχησε, έθρεψε και προετοίμασε πνευματικά τον μακαριστό Γέροντα Διονύσιο και τον παρέδωσε έτοιμο να ανέλθει τις βαθμίδες της Πύλης του Θεού. Έκτοτε ενωμένος με την Παναγία Τριάδα θα πρεσβεύει για τους συμπατριώτες του Ρουμάνους λαϊκούς και μοναχούς, για όλους τους Αγιορείτες και για όλο τον κόσμο, διότι βρήκε πολλή παρρησία και επουράνια δόξα.
Είθε να έχουμε τις άγιες ευχές και τις θεοπειθείς πρεσβείες του. Αμήν.
Πηγή: Μοναχός Δαμασκηνός Γρηγοριάτης, “Αυθεντικές μαρτυρίες Αγιορειτών πατέρων και προσκυνητών για την προσωπικότητα του οσίου Γέροντα Διονυσίου του Ρουμάνου, Αγιορείτη ησυχαστή”. Ομιλία στο Μοναχικό συμπόσιο προς τιμήν τού οσίου Γέροντα Διονυσίου του Ρουμάνου, Αγιορείτη ησυχαστή. Ιάσιο Ρουμανίας, 12-15 Νοεμβρίου 2015. (Αποσπάσματα.)