Φωστήρες που σκόρπισαν την λάμψη των μέσα στην νύχτα της αιχμαλωσίας, ποταμούς που πότισαν την ξεραμένη πίστη, άνθη εαρινά που κάρπισαν μέσα στον ζοφερό χειμώνα της σκλαβιάς καλεί τους Νεομάρτυρες ο Νικόδημος Αγιορείτης. Ένας τέτοιος νεαρός βλαστός της πίστεως και […]
Αυτός ο μακάριος Γαβριήλ, όντας αρχιερεύς Γάνου και Χώρας τον καιρό που ο άγιος ιερομάρτυρας Παρθένιος (*) απήλθε στις ουράνιες σκηνές με μαρτυρικό θάνατο (24 Μαρτίου 1657), βρέθηκε στην Βασιλεύουσα και ανέβηκε στον Πατριαρχικό θρόνο. Μετά όμως από λίγο καιρό, καθώς δεν ήξερε γράμματα, παραιτήθηκε και πήγε πλέον και ησύχαζε στην Προύσα. Μετά την παρέλευση δύο χρόνων, επειδή έτυχε να βαπτίσει έναν Εβραίο που πίστεψε στον Χριστό, οι εκεί Εβραίοι, ως χριστιανομάχοι, πήγαν στον βεζύρη, που ήταν τότε μαζί με τον σουλτάνο στην Προύσα, και κατηγόρησαν ψευδώς τον αρχιερέα ότι βάφτισε έναν Τούρκο. Ο βεζύρης έστησε τον Άγιο μπροστά του... Διαβάστε τη συνέχεια

