«Άφραστον θαύμα! …εν τάφω νεκρός άπνους κατατίθεται εις σωτηρίαν ημών των μελωδούντων» (Καταβασία ζ’ ωδής του Κανόνος), ακούσαμε στον Όρθρο του Μεγάλου Σαββάτου, που ψάλλεται την Παρασκευή το εσπέρας. Και στην ασματική ακολουθία των Εγκωμίων, την λυρικώτερη στην εκκλησιαστική μας […]
Μια βραδιά που ο όσιος Σέργιος προσευχόταν μέσα στη γαλήνη για τους υποτακτικούς του, άκουσε μια φωνή που τον καλούσε: – Σέργιε… Παραξενεύθηκε, άνοιξε το παράθυρο, για να δει ποιος τον φωνάζει. Μια υπερκόσμια λάμψη τότε καταύγασε τον νυκτερινό ουρανό και ακούσθηκαν τα λόγια: – Σέργιε. Ο Κύριος άκουσε την προσευχή που κάνεις για τα πνευματικά σου τέκνα. Κοίταξε το πλήθος των μοναχών που θα έλθουν στο μοναστήρι σου… Ρίχνοντας μια ματιά ο όσιος είδε αναρίθμητα εξαίσια πουλιά να πετούν γύρω του και να ψάλλουν μια υπέροχη μελωδία. Ακούσθηκε πάλι η φωνή: – Έτσι θα αυξηθούν οι μαθητές σου και μετά από σένα... Διαβάστε τη συνέχεια