Όταν η Ορθοδοξία πανηγύριζε, τον 9ο αιώνα, την αναστήλωση των ιερών εικόνων, τότε η οσία Ειρήνη, αν και προορισμένη για τη βασιλική πορφύρα, προτίμησε το ταπεινό μοναχικό ράσο και «ώφθη νύμφη άμωμος Κυρίου» στη μονή του Χρυσοβαλάντου. Έφτασε σε υψηλά […]
Μια βραδιά που ο όσιος Σέργιος προσευχόταν μέσα στη γαλήνη για τους υποτακτικούς του, άκουσε μια φωνή που τον καλούσε: – Σέργιε… Παραξενεύθηκε, άνοιξε το παράθυρο, για να δει ποιος τον φωνάζει. Μια υπερκόσμια λάμψη τότε καταύγασε τον νυκτερινό ουρανό και ακούσθηκαν τα λόγια: – Σέργιε. Ο Κύριος άκουσε την προσευχή που κάνεις για τα πνευματικά σου τέκνα. Κοίταξε το πλήθος των μοναχών που θα έλθουν στο μοναστήρι σου… Ρίχνοντας μια ματιά ο όσιος είδε αναρίθμητα εξαίσια πουλιά να πετούν γύρω του και να ψάλλουν μια υπέροχη μελωδία. Ακούσθηκε πάλι η φωνή: – Έτσι θα αυξηθούν οι μαθητές σου και μετά από σένα... Διαβάστε τη συνέχεια