Απλός και απέριττος ήταν ο λόγος του γέροντα Ζωσιμά, ανεπιτήδευτος και ακαλλώπιστος, μα πάντα περιεκτικός και πειστικός. Συνήθιζε να λέει:
– Αν δεν είναι παραλογισμός και σκοτισμός, τότε τι είναι το γεγονός, ότι τις εντολές του Θεού, τις ελαφριές και ευχάριστες και παρήγορες, δεν τις τηρούμε, ενώ τις υποβολές του διαβόλου, τις βαρειές και πικρές και βασανιστικές, τις εκπληρώνουμε πρόθυμα;
» Συλλογισθείτε το: Πόσο παρήγορο και ευχάριστο είναι να ζεις μέσα στην αγία αγάπη! Αντίθετα, πόσο πικρό και βασανιστικό, να ζεις μέσα στη ζήλεια και την κακία! Διάλεξες την ακτημοσύνη; Γλύτωσες από φροντίδες και θλίψεις. Κυνηγάς τον πλούτο; Θα πεθάνεις μέσα στα τρεχάματα, το άγχος, τις ευθύνες και τις ανησυχίες. Ζεις με αγνεία και σωφροσύνη; Η συνείδησή σου είναι ειρηνική και η ψυχή σου καταυγάζεται από το φως και τη χάρη του Κυρίου. Ζεις μέσα στη διαφθορά; Οι τύψεις ταράζουν τη συνείδηση και η θεία χάρη φυγαδεύεται. Έχεις ταπείνωση; Είσαι αγαπητός και στο Θεό και στους ανθρώπους, που σ’ εκτιμούν και επιζητούν τη φιλία σου. Έχεις εγωισμό; Και ο Θεός και οι άνθρωποι σε αποστρέφονται, ενώ η φίλαυτη και υπερήφανη καρδιά σου δεν μπορεί ποτέ να ειρηνεύσει.
» Επιτέλους, τι είναι πιο ανώδυνο, να υποχωρείς όταν σε αδικούν ή να τσακώνεσαι και να δέρνεσαι; Τι είναι καλύτερο, να είσαι σιωπηλός και σεμνός ή φλύαρος και προπετής; Τι είναι ωφελιμότερο, να τηρείς πάντα μια διακριτική εγκράτεια σε όλα ή να παραδίνεσαι σε κάθε είδους κραιπάλη και απόλαυση και κατάχρηση;
» Θα πω ένα παράδειγμα: Δυο άνθρωποι τρώνε ο ένας πλούσια και πολυποίκιλα και καρυκευτά φαγητά, ο άλλος απλά και ελαφρά. Και οι δυο, αφού χόρτασαν, σταμάτησαν. Και γεννιέται το ερώτημα: Το αμέσως επόμενο λεπτό, σε τι είναι ο πρώτος πιο ευτυχισμένος ή πιο κερδισμένος από τον δεύτερο; Αντίθετα, ο δεύτερος έχει ασφαλώς ελαφρότερο στομάχι, νιώθει ευεξία και διασφαλίζει μακροπρόθεσμα την υγεία του, χωρίς μάλιστα να σπαταλήσει χρόνο και χρήματα για την τροφή του, ενώ ο πρώτος έκανε τόσο κόπο και τόσα έξοδα – γιατί; – για να βλάψει την υγεία του με τα πολλά και βαριά φαγητά!
» Λοιπόν, είμαστε ή δεν είμαστε ανόητοι και αχρείοι; Του Θεού το αγαθό και εύκολο θέλημα το περιφρονούμε, του διαβόλου το κακό και δύσκολο το εκτελούμε. Δίκαια, επομένως, μας τιμωρεί ο δίκαιος Κριτής».
Από το βιβλίο: Ηγουμένης Βέρας Βερχόφσκυ, ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΖΩΣΙΜΑΣ ΤΗΣ ΣΙΒΗΡΙΑΣ. Ιερά Μονή Παρακλήτου, Ωρωπός Αττικής 2007, σελ. 267.
