Η αμαρτία είναι η αιτία όλων των κακών που βρίσκουν τους ανθρώπους σ’ αυτόν τον κόσμο. Αν, δηλαδή, δεν υπήρχε η αμαρτία, δεν θα υπήρχαν η θλίψη και η ταλαιπωρία. Μπήκε στον κόσμο η αμαρτία, και ακολούθησαν όλα τα δεινά. Πικροί, λοιπόν, είναι οι καρποί της, όσο γλυκιά κι αν μας φαίνεται η ίδια· ο πικρός σπόρος πικρούς καρπούς θα φέρει. Γι’ αυτό ας απομακρυνόμαστε γρήγορα απ’ αυτήν.
Ξέρεις ότι το δηλητήριο βλάπτει, και το αποφεύγεις· ξέρεις ότι το φίδι θανατώνει, και φυλάγεσαι· ξέρεις ότι οι ληστές κλέβουν και σκοτώνουν, και προσέχεις. Η αμαρτία, όμως, βλάπτει πιο πολύ από κάθε δηλητήριο· είναι πιο φαρμακερή από κάθε φίδι· ζημιώνει και πληγώνει περισσότερο από τον χειρότερο ληστή· μας στερεί και τα πρόσκαιρα και τα αιώνια αγαθά· σκοτώνει και το σώμα και την ψυχή. Αυτοί είναι οι καρποί του πικρού σπόρου της αμαρτίας.
Συμβαίνει πολλές φορές μεταξύ των ανθρώπων ο ένας να προσβάλλει τον άλλον. Οι προσβολές οφείλονται είτε στα δολερά τεχνάσματα του διαβόλου, που δεν ανέχεται την αγάπη μεταξύ των χριστιανών, είτε στις δικές μας αδυναμίες και απροσεξίες. Για να επανέλθει, λοιπόν, και για να διατηρηθεί η αδελφική αγάπη, χρειάζεται απαραίτητα η συμφιλίωση.
Πολλοί θυμώνουν και προσβάλλουν τους άλλους, χωρίς ν’ ανησυχούν καθόλου γι’ αυτό. Μάλιστα, σαν να μη συμβαίνει τίποτα, πηγαίνουν στην εκκλησία και προσεύχονται. Πόσο επικίνδυνη είναι η κατάσταση αυτή! Γιατί, όποιος προσβάλλει τον πλησίον του, είναι σαν να προσβάλλει τον ίδιο τον Θεό. Γι’ αυτό, όποιος θέλει να συμφιλιωθεί και να έχει ειρήνη με τον Θεό, πρέπει απαραίτητα να συμφιλιωθεί και με τον πλησίον. Αλλιώς η προσευχή του και ο εκκλησιασμός του θα είναι μάταια και άσκοπα. «Όταν προσφέρεις το δώρο σου στον ναό», παραγγέλλει ο Κύριος, «και εκεί θυμηθείς πως ο αδελφός σου έχει κάτι εναντίον σου, άφησε το δώρο σου εκεί, μπροστά στο θυσιαστήριο του ναού, πήγαινε να συμφιλιωθείς πρώτα με τον αδελφό σου, και ύστερα έλα να προσφέρεις το δώρο σου» (Ματθ. 5:23-24).
Είδες, χριστιανέ μου, πόσο απαραίτητη είναι η συμφιλίωση με τον πλησίον μας; Ο Θεός δεν δέχεται ούτε τις προσευχές μας ούτε τη μετάνοιά μας ούτε οτιδήποτε άλλο, αν δεν αγαπηθούμε με τον αδελφό μας. Τόσο πολύ εκτιμά την αγάπη και την ειρήνη που βασιλεύουν στους χριστιανούς.
Από το βιβλίο: Πνευματική Ανθολογία από τους βίους και τους λόγους των Αγίων της Ρωσίας. Ιερά Μονή Παρακλήτου, Ωρωπός Αττικής 2018, σελ. 40, 44.
