Την ημέρα της Κρίσεως δεν θα απολογηθούμε για το αν υπήρξαμε πλούσιοι ή φτωχοί, διάσημοι ή άσημοι, έξυπνοι ή απλοϊκοί. Θα λογοδοτήσουμε για τον τρόπο με τον οποίο χρησιμοποιήσαμε τα τάλαντα, τα χαρίσματα, δηλαδή, που πήραμε από τον Πλάστη μας. Αν το δούλο της ευαγγελικής παραβολής, που το ένα και μοναδικό του τάλαντο το έκρυψε στη γη, ο κύριός του τον επιτίμησε αυστηρά –«δούλε πονηρέ και οκνηρέ!...» (Ματθ. 25:26)–, τι θα πει, άραγε, ο δίκαιος Κριτής στον άνθρωπο εκείνο που πήρε πέντε ή δέκα τάλαντα και τα αχρήστεψε όλα με την αδιαφορία και τη ραθυμία του;   Πώς θα ζουν... Διαβάστε τη συνέχεια